3^3

Potęgowanie jest działaniem, podobnie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Wszystkie wymienione działania oznacza się w inny sposób tak, aby móc je odróżniać. Tak samo jest z potęgowaniem. Potęgę oznacza się w taki sposób, że liczba oznaczająca ją zapisana jest za liczbą potęgowaną u góry. Wygląda to tak (gdzie to liczba, którą chce się spotęgować oraz oznacza potęgę): . Zawsze liczba potęgowana jest nazywana jest podstawą potęgi ( ), a liczba oznaczająca, do której potęgi dana liczba jest podniesiona – wykładnikiem potęgi ( ).

Potęgowanie jest skrótowym zapisem mnożenia w szczególnym wypadku – gdy mnoży się dowolną liczbę razy nią samą. W zależności od wykładnika potęgi, tyle razy podstawa potęgi będzie pomnożona przez nią samą. Poniżej znajdują się przykłady potęgowania.
, czyli każda liczba podniesiona do potęgi zerowej daje wynik równy 1, na przykład: .
, a więc każda liczba podniesiona do pierwszej potęgi da tą samą liczbę, na przykład: .
, czyli każda liczba podniesiona do potęgi drugiej daje liczbę równą podstawie potęgi pomnożonej przez nią, na przykład: .
, tak samo jak każda liczba podniesiona do kolejnej potęgi będzie oznaczać pomnożenie jej tyle razy przez siebie, ile razy mówi to wykładnik potęgi, na przykład: .
, gdzie kropki oznaczają mnożenie liczby -razy, czyli potęgowanie każdej liczby ujemnej podniesionej do dowolnej potęgi oblicza się tak, jakby minusa przy podstawie potęgi nie było, ale trzeba pamiętać, że przy zapisywaniu wyniku przed nim trzeba umieścić wcześniej pominięty minus. UWAGA! W zapisie nie można pominąć minusów, trzeba je zapisać. Przykład: .
oznacza, że potęguje się liczbę razem z minusem. Dlatego łatwo zapamiętać, że gdy wykładnik potęgi jest parzysty, wynik będzie liczbą dodatnią, a jeśli nieparzysty – ujemną. Przykłady: lub .
, czyli 0 podniesione do każdej dowolnej potęgi da wynik równy zawsze zeru.

Każdy na pierwszy rzut oka powie, że to taka sama niewyróżniająca się jak inne potęga. Jednak można w tej potędze dostrzec pewne cechy. Po pierwsze, podstawa potęgi jest taka sama co jej wykładnik. To już czyni ją wyjątkową. Oczywiście można ją obliczyć: . Te działanie można przeczytać na kilka sposobów. Oto one: trzy do potęgi trzeciej, trzy do trzeciej, trzy do sześcianu. Przyjrzyjmy się wynikowi . Mianowicie liczba jest wielokrotnością liczby , dzieli się przez , , , . Ciekawostka: jeśli dana liczba dzieli się przez sumę jej cyfr, to jest liczbą Harshada lub Nivena. , a więc . Jeśli znamy wynik potęgowania oraz jego wykładnik, a nie znamy podstawy potęgi, to wystarczy wynik podstawić pod pierwiastek takiego samego stopnia co wykładnik tej potęgi: .