Liczby nieparzyste

Liczba nieparzysta to taka liczba, jak 3, to znaczy jest w niej jedna para – liczba 2 i zostaje jeszcze 1, czyli liczba, która nie utworzy pary. 3=2+1
Liczba 1 jest liczbą nieparzystą, nie tworzy pary i jest najmniejszą liczbą nieparzystą. Inne liczby nieparzyste to: 5, 7, 9, 11, 15. Są w nich pary, czyli dwójki, ale zawsze zostaje liczba, która nie utworzy pary.
Mogę to sprawdzić jeśli podzielę jakąś liczbę na 2. W liczbie parzystej są pary i nigdy nie zostanie liczba ta bez pary: 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14. Jak podzielę je na 2 to nie zostaje reszta. 2_2=1, 4_2=2, 6_2=3, 8_2=4. Wynik oznacza, że tyle jest par w liczbie. Liczba 2 to jedna para, w liczbie 4 są dwie pary, w liczbie 8 są 4 pary. Jak dzielę liczbę nieparzystą na 2 to wychodzi, że oprócz par zostaje taka reszta bez pary. 5:2 to dwie pary i zostaje 1 w dodawaniu par: 2+2+1. 7:2 to znaczy, że w 7 są trzy pary i też zostaje 1 do dodania 2+2+2+1, czyli w liczbie nieparzystej są pary, ale zawsze zostaje liczba, która nie jest dwójką i przez to liczba jest nieparzysta.
Wiem też jak w dużych liczbach poznać czy to liczby parzyste czy nieparzyste. Ostatnia liczba ta z prawej jak jest 2, 4, 6, 8 lub 0 to znaczy, że cała liczba jest parzysta są w niej same dwójki na przykład 74, 86, 120, 378, a inne duże liczby, które nie mają 2,4,6,8,0 to nieparzyste. 43, 97, 649, 31, 225 to liczby nieparzyste, bo ostatnia liczba wiem, że to jedności to liczba nieparzysta 3, 7, 9, 1, 5. Nie muszę dzielić przez 2 a już wiem, że w nich są pary, ale zawsze zostanie reszta, czyli taka liczba nawet duża będzie nieparzysta.
Jak byłem w zerówce to mnie nauczono liczb parzystych i nieparzystych w ten sposób, że z dziećmi ustawialiśmy się w pary na spacer, czyli wychodziliśmy dwójkami i jak wszyscy stali w parze, to znaczyło, że cała grupa to liczba parzysta. Ale w mojej grupie było 23 osoby i jak się ustawialiśmy dwójkami, to jeden kolega zostawał sam i nie tworzył pary, bo par było 11 i on jeden zostawał, czyli nasza grupa to było 23 osób czyli byliśmy liczbą nieparzystą. Ale jak zachorowała jedna osoba to już wszyscy mogli stać w parze, bo było nas 22 czyli grupa była liczbą parzystą. Jak zachorowało 7 osób i nie było ich w przedszkolu to nasza grupa liczyła wtedy 8 par i nikt nie zostawał sam, gdy szliśmy na spacer, bo było nas 16 osób tego dnia.
Mama mnie uczyła tak, że miałem wyciągnąć wszystkie samochody resoraki, albo ile chciałem z pudełka i miałem je wyprowadzać na spacer i ustawiać na dywanie tak jak dzieci z przedszkola idą na spacer. I miałem mówić, ile par autek wyjeżdża na spacer. Jak nie zostawało żadne autko samotne, to wiedziałem, że mam ułożoną całą liczbą parzystą aut do zabawy. Na przykład ułożyłem 8 par, czyli po dwa autka obok siebie i żadne nie zostało bez pary, a potem wszystkie policzyłem i wiedziałem, że ustawiłem w pary 16 autek. I mama mówiła, czyli 16 to liczba parzysta. A jak ustawiałem 13 aut, to mogłem ustawić najwięcej 6 par, bo tyle wychodziło i jedno auto zostawało i nie tworzyło pary i wtedy mama uczyła, że wszystkie te auta czyli 13 to liczba nieparzysta. Potem tak mnie mama nauczyła jednocześnie mnożenia i dzielenia, bo jak sprawdzałem parzystość, to dodawałem dwójki i miałem mówić, ile jest dwójek dodawanych w całej liczbie. Na przykład w liczbie 12 musiałem dodać do siebie 6 dwójek. Dlatego teraz wiem, że wynik dzielenia przez dwa mówi, ile jest par w tej pierwszej liczbie, którą dzielimy przez 2. Ale jak już dzielę przez 3 na przykład liczbę nieparzystą 9 bo ona właśnie nie podzieli się na 2, to wiem, że wynik to 3. 9_3=3, czyli wynik 3 mówi, że w liczbie 9 trójek jest 3, a w liczbie 15 trójek jest 5, ale par jest 7, bo w dodawaniu dwójek wyjdzie 14 i jeszcze muszę dodać 1, żeby wyszło 15, czyli 15 to liczba nieparzysta. Ale to nie tak, że w liczbach nieparzystych nie ma par. Są pary, tylko zawsze coś jeszcze zostaje, taka reszta. W liczbach parzystych nic nie zostaje, czyli nie ma reszty, albo mówię, że reszta to 0.

Barnaba lat 7,5 klasa 2.

p.s. Ustne wyjaśnienie spisywała na bieżąco mama