Logika rozmyta

Zbiór klasyczny to zbiór, który opiera się tylko na dwóch wartościach logicznych, czyli prawda (1) i fałsz (0). W tym zbiorze pomiędzy tymi wartościami rozciąga się szereg wartości pośrednich, określających w jakim stopniu element przynależy do zbioru, nie ma innych – jest określona granica; może przyjmować tylko jedną z dwóch wartości – 0 lub 1.

Twórcą logiki rozmytej, która powiązana jest z teorią zbiorów rozmytych jest Lotfi Zadeha. Jest jedną z logik wielowartościowych, czyli rodzaju rachunku zdań, w którym przyjęte są ponad dwie wartości logiczne. Jest uogólnieniem klasycznej dwuwartościowej logiki.
Rozróżnia się dwa stany: 0, czyli fałsz oraz 1, czyli prawda. W logice rozmytej pomiędzy tymi stanami znajdują się wartości pośrednie, które określają stopień przynależności elementu do zbioru.

Logika rozmyta znalazła szerokie zastosowanie w życiu codziennym. Znalazła zastosowanie inżynierskie, ponieważ klasyczna logika jest niewystarczająca czy w elektronicznych systemach sterowania, czyli w maszynach, pojazdach lub automatach.

Nowoczesnymi narzędziami do budowy inteligentnych systemów mających zdolności uogólniania wiedzy są metody właśnie logiki rozmytej oraz algorytmy ewolucyjne i sieci neuronowe.