Prosta

Prosta jest skróconą nazwą linii prostej. Jest ona jednym z najbardziej podstawowych pojęć geometrii. Jest szczególnym przypadkiem krzywej, która jest nieograniczona z obydwu stron. Ma nieskończony promień krzywizny w każdym punkcie.

Prosta jest krzywą, która nie posiada zakończeń. Ma jedną gałęź oraz zerową krzywiznę geodezyjną w każdym punkcie.

Każda narysowana prosta ma określoną długość. Jednak należy pamiętać, że w rzeczywistości nie ma ona określonej długości, gdyż ciągnie się ona nieskończenie w obie strony. Natomiast prosta może mieć ograniczoną długość. Jeśli prosta z jednej strony zakończona jest punktem, oznacza to, że jest półprostą, czyli ciągnie się nieskończenie długo tylko w jedną stronę. Lecz gdy prosta kończy się z dwóch stron punktami, to jest to odcinek. Ma on wtedy długość taką, jaka wyznaczana jest przez te dwa punkty.

Ważne jest to, że każda linia prosta nie ma szerokości mimo tego, że jedna prosta jest narysowana grubym ołówkiem, a druga cienkim. Tę własność zauważył już w III wieku p. n. e. Euklides.

Głównie wyróżnia się proste prostopadłe (czyli takie, które przecinają się pod kątem prostym 90°), nawet jeśli na rysunku nie przecinają się, gdyż wiadome jest, że proste mają nieskończoną długość nawet, jeśli nie jest to zaznaczone) oraz proste równoległe (czyli takie, w których pomiędzy każdymi dwoma punktami na dwóch prostych jest zachowana taka sama odległość; innymi słowy, jeśli jedną prostą, nie obracając nią, przeciągnie się do drugiej prostej, to będą one równo na siebie nachodzić).