Typy hybrydyzacji

Typy hybrydyzacji
Hybrydyzacja (łac. hybrida-mieszaniec) to „wymieszanie” orbitali atomowych w wyniku przejścia elektronów z jednego orbitalu na inny, które prowadzi do utworzenia nowych orbitali. Jest to operacja matematyczna, a nie proces fizyczny. Orbital obrazuje nam przestrzeń w której prawdopodobieństwo spotkania elektronu jest najwyższe. Za pomocą tej operacji możemy ustalić kształt cząsteczek wieloatomowych. Orbitale, które powstały w wyniku hybrydyzacji są nazywane orbitalami zhybrydyzowanymi. Orbitale zhybrydyzowane różnią się od orbitali atomowych (orbitali niezhybrydyzowanych) kształtem, rozkładem przestrzennym i energią.
Mamy trzy typy hybrydyzacji: sp, sp2, sp3 (inne typy hybrydyzacji najczęściej nie są omawiane w liceum). Co znaczy s i p? To są typy orbitali o różnych kształtach. Mamy orbital s w kształcie kuli. Im dalej orbital s jest od jądra tym jest większy.

Orbital s

Oraz mamy orbitale px, py, pz. w kształcie ósemki, które też różnią się rozmiarem w zależności od tego na jakie powłoce się znajdują, ale też różnią się kątem nachylenia w przestrzeni.

Orbitale px, py, pz

Podczas hybrydyzacji sp (dygonalnej lub liniowa) następuje wymieszanie 1 orbitalu s i 1 orbitalu p i powstaje 2 orbitale zhybrydyzowane. Przy hybrydyzacji sp2 (trygonalnej) następuje wymieszanie 1 orbitalu s i 2 orbitali p, powstaje 3 orbitale zhybrydyzowane. W przypadku sp3 (tetraedrycznej) mamy wymieszanie 1 orbitalu s i 3 orbitali p, powstaje 4 orbitale zhybrydyzowane.
Dalej jest przedstawiona tabela, w której jest opisane, jakiej hybrydyzacji jaki kształt orbitali odpowiada.