Butelka lejdejska

Pieter van Musschenbroek, holenderski fizyk, który pracował jako pracownik naukowy na Uniwersytetach w Duisburgu, Utrechcie i Lejdzie oraz był członkiem Royal Society w Londynie, wynalazł pierwszy kondensator, który został nazwany butelką lejdejską.
Odkrycie kondensatora było o tyle istotne, że zmieniło w istotny sposób sposób spojrzenia fizyków na kwestię zjawisk elektrycznych. Co ważne, butelka lejdejska spotkała się z bardzo żywym odbiorem ze strony naukowców pomimo, że przez długi czas nie znajdywała żadnego praktycznego zastosowania. Na poniższym zdjęciu można zobaczyć jak wyglądała oryginalna butelka lejdejska, pierwszy kondensator. Na poniższym zdjęciu poglądowym można dostrzec miedziany pręt oraz korek. W środku naczynia obligatoryjnie znajduje się woda. Miedziany drut styka się tutaj z naładowanym ciałem, poprzez drut jak też wodę prąd przedostaje się do środka naczynia, ładując dodatnio bądź też ujemnie wewnętrzne ścianki. Pojemność elektryczną można w przypadku butelki lejdejskiej skutecznie zwiększyć pokrywając zarówno zewnętrzne jak też wewnętrzne szkło za pomocą folii.