Elektret

Elektret jest dielektrykiem, czyli izolatorem elektrycznym. Trwała jest w nim polaryzacja dipolowa bądź stan naładowania elektrycznego. Wytwarza on zewnętrzne pole elektryczne. Dzięki temu stwierdzeniu wiemy, że jest elektrostatycznym odpowiednikiem magnesu trwałego. Wyróżnia się kilka ich rodzajów:

Z dielektryków, które wykazują fotoprzewodnictwo, wytwarza się fotoelektrety. Pod wpływem światła nośniki prądu są pobudzane do pasma przewodnictwa oraz są „spułapkowane” blisko elektrod o danej polarności. Dzięki temu pojawia się warstwa ładunku przestrzennego. Sposób wytwarzania polaryzacji w radioelektretach jest bardzo podobny, lecz wzbudzenie wywołuje się promieniowaniem jonizującym.
Elektrety, które powstają z cienkich folii polimerowych nazywają się elektretami foliowymi. W tych foliach są zgromadzone duże gęstości ładunku, które otrzymuje się poprzez implantowanie go z wielu zewnętrznych źródeł. Wytwarza się je głównie metodą wyładowania koronowego, przebiciową, cieczową bądź poprzez ładowanie elektronami.
Termoelektrety dipolowe otrzymuje się przez polaryzowanie dielektryków w silnym i zewnętrznym polu elektrycznym, które jest w podwyższonej temperaturze. Innym sposobem jest „zamrożenie” uporząkowania dipoli elektrycznych w taki sposób, aby ochłodzić dielektryka. Efektywny ładunek powierzchniowy jest sumą dwóch ładunków- heteroładunku oraz homoładunku.

Elektrety stosuje się w kserografii, mikrofonach elektronowych czy w filtrach elektrostatycznych.